Bugünkü yazımız sevgi üzerine. Sevgi, sevmekle başlar.
Sevmekten korkmayın. Hem de ne pahasına olursa olsun. İsterseniz en sevilmezi, isterseniz en sevilesini sevin ama sevin.
Sevgi, öylesine bir güçtür ki önünde hiçbirşey duramaz. Size ışık olur, yol olur, şenlik olur, ilham olur, can olur, kavuşma olur, amaç olur… Diğer taraftan da karanlık olur, sessizlik olur, çöküş olur, ayrılık olur, sızı olur… Ne olura olsun iyisiyle kötüsüyle, kuru, renksiz hayatınıza heyecan be hareket katar.
Sevmek demek illaki karşı cinsi sevmek anlamına gelmez. Anneyi, babayı, kediyi, Aslan’ı, gülü, balı farketmez, herşeyi sevmektir. Kuru yaşamda bir su tanesi, renksiz hayatta bir renk damlası yada umutsuzlukta ışıktır sevmek.
İnsana yanlış yada yapılmaması gereken şeylerde yaptırır ama olsun. Yapılırken verdiği haz, kayıplara rağmen hiçbir şey yapmadan yaşamaktan kat kat değerlidir. Çünkü önemli olan sonuç değil o an hissedilen duygudur. Bir daha o zaman gelmez yaşanan yanımıza kardır.
Sevmek yüce bir duygudur. O kadar yücedir ki hayatın birçok sıkıntılarını, kederlerini, kayıplarını yok saymanızı sağlar. O duygu çemberinde negatif düşüncelere yer yoktur. Çünkü o çemberin her mm2 si Sevgi’yle doludur.
Sevmek insanı basitleştirir. Öyle pazarlıklı, koşullu, amaçlı duygulara yer yoktur artık. Herşey nettir. İstenen, arzulanan açıktır. Gri yoktur sevgi de, ya beyazdır ya siyah. Siyah da beyaz da, gri gibi neden/ne kadar olduğu bilinmeyen karmaşadan çoook iyidir.
Sevin arkadaşlar hem de korkmadan… Haykıra haykıra olsun sessizce değil! Göstere göstere olsun gizleye gizleye değil! Direkt olsun dolandırarak değil! Sade olsun karıştırarak değil!
En önemlisi sizden olsun taklit değil!
Sevin arkadaşlar önce kendiniz sonra sevdikleriniz için…
oY (Okan YILDIRIM)